The Book of Common Prayer | ||||||
|
|
||
Celebrandi Matrimonium. Primum,
denuntiationes de omnibus in Matrimonio conjungendis fiant in
Ecclesia tribus Dominicis, aut Festis, in tempore Officii Divini,
immediate ante Sententias ad Offertorium dicendis; Parocho more
solito dicente, |
The Form of Solemnization of Matrimony |
||||
FACIO denuntiationem Matrimonii inter M. de —— et N. de —— contrahendi. Si quis vestrum noverit causam aut justum impedimentum, propter quod isti sacrum Matrimonium contrahere non possint, id indicare debetis. Hæc est prima (secunda, aut tertia) interrogatio. Et si personæ conjungendæ in diversis Parochiis habitent, in utraque fiant denuntiationes; et alter Parochus inter eos Matrimonium non celebret, nisi denuntiationum ter factarum fidem scriptam ab altero acceperit. Die et tempore ad Matrimonium celebrandum constituto, personæ conjungendæ in Ecclesiam cum amicis et vicinis adveniant; et ibi una stantibus illis, viro a dextris, et muliere a sinistris, dicat Sacerdos, DILECTISSIMI,
convenimus huc coram Deo, et in facie populi hic congregati, ad
conjungendum hunc virum et hanc mulierem in sacro Matrimonio;
quod quidem honestus est vitæ status, a Deo in tempore
innocentiæ hominis institutus, et mysterium conjunctionis
Christi cum Ecclesia nobis significat. Quem sacrum statum, a
Christo propria præsentia et initio signorum in Cana
Galilææ ornatum et decoratum, et a beato Paulo
tanquam honorabilem in omnibus commendatum, homines decet ingredi
et suscipere non temere, leviter, vel petulanter, propter
explendam carnalem libidinem, more brutorum quæ ratione
carent, sed reverenter, prudenter, consulto, sobrie, et in timore
Dei; ratione, uti par est, prius habita causarum ob quas
institutum est Matrimonium. Præterea personas conjungendas sic alloquatur, VOS jubeo et admoneo, qui. bus in tremendo die judicii, cum secreta omnium cordium revelabuntur, ratio reddenda est, ut si alter vestri quodvis noverit impedimentum quod Matrimonium inter vos legitime contrahendum prohibeat, modo confiteatur. Illud enim pro certo habere debetis, omnes qui aliter quam per Dei verbum concessum est conjunguntur non a Deo conjungi, et conjugium eorum non legitimum esse. Quo
die Matrimonii, si quis impedimentum aliquod proponere et
affirmare voluerit, quod eis in Matrimonio secundum Dei Legem, et
leges istius regni, conjungendis obsit, et se cum competentibus
fidejussoribus vadem eis dare voluerit, aut saltem ad probandum
quod proposuerit eam cautionem præstiterit, quæ quod
impensæ in rem per conjungendos factum fuerit effecerit,
tum differatur Matrimonii celebratio, quousque rei veritas
cognoscatur. |
Banns |
||||
Si nullum impedimentum propositum fuerit, dicat Parochus ad virum, N. VIS habere hanc mulierem in tuam legitimam uxorem, ut cum ea vivas juxta Dei institutum in sacro statu Matrimonii? Vis eam diligere, consolari, honorare, et custodire sanam et infirmam, omnes alias dimittere, et illi soli adhærere, quamdiu vita utriusque vestrum duraverit? Respondeat vir, Volo. Item Sacerdos ad mulierem dicat, N. VIS habere hunc virum in tuum legitimum maritum, ut cum eo vivas juxta Dei institutum in sacro statu Matrimonii? Vis ei obedire et servire, eum diligere, honorare, ac custodire sanum et infirmum, omnes alios dimittere, et illi soli adhærere, quamdiu vita utriusque vestrum duraverit? Respondeat mulier, Volo. Tunc Minister dicat, Quis dat hanc mulierem huic viro conjungendam? Tunc hoc modo alter alteri det fidem. Minister, accipiens mulierem a manu patris aut amici, curet ut vir dextera sua mulierem per ejus dexteram teneat, ita dicens, docente Ministro, EGO N. accipio te N. in legitimam uxorem meam, ut te ab hoc die habeam et teneam, tam in prosperis quam in adversis, sive ditiorem sive pauperiorem, sive sanam sive infirmam, ut te diligam et foveam, donec mors nos separaverit, juxta sacrum Dei institutum; et ad hoc do tibi fidem. Deinde, manibus retractis, mulier dextera sua virum per dexteram ejus teneat, et, docente Ministro, similiter dicat, EGO N. accipio te N. in legitimum maritum meum, ut te ab hoc die habeam et teneam, tam in prosperis quam in adversis, sive ditiorem sive pauperiorem, sive sanum sive infirmum, ut te diligam et foveam, et tibi obediam, donec mors nos separaverit, juxta sacrum Dei institutum; et ad hoc do tibi fidem. Deinde, manibus iterum retractis, vir mulieri annulum det, ponens eum super librum cum pecunia Sacerdoti et Clerico debita. Quem annulum Sacerdos accipiens tradat viro, quarto digito sinistræ manus mulieris inserendum. Vir autem, ibi tenens annulum, docente Sacerdote dicat, HOC annulo te uxorem duco, corpore meo te honoro, et omnibus bonis meis temporalibus te doto: In Nomine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti. Amen. Deinde cum vir annulum in quarto digito sinistræ manus mulieris dimiserit, ambo genua flectant, et Minister dicat, Oremus. æTERNE Deus, Creator et conservator humani generis, dator gratiæ spiritualis, largitor æternæ vitæ: Mitte benedictionem tuam super hunc virum et hanc mulierem, famulum tuum et ancillam tuam, quos in tuo Nomine benedicimus; ut sicut Isaac et Rebecca fideliter una vixerunt, ita hæ personæ certo præstent et servent votum et conventionem inter sese mutuo factam, cujus hic annulus datus et acceptus signum est et pignus; et in perpetua dilectione et pace permaneant, et juxta leges tuas vivant; per Jesum Christum Dominum nostrum. Amen. Tunc Sacerdos, jungens eorum dexteras, dicat, Quos Deus conjunxit, homo non disjungat. Deinde Minister populum alloquatur: CUM
N. et N. consenserint in sacrum Matrimonium et hoc coram Deo et
hac congregatione testati sint, et in hoc fidem alter alteri
dederit, et annulo dato et accepto et manibus conjunctis
declaraverint: Pronuntio eos maritum et uxorem esse, In Nomine
Patris, et Filii, et Spiritus Sancti. Amen. |
The Marriage |
||||
Et Minister addat hanc benedictionem. DEUS Pater, Deus Filius, Deus Spiritus Sanctus, vos benedicat, conservet, et custodiat; Dominus suo favore vos misericors respiciat, et ita vos impleat omni benedictione spirituali et gratia, ut sic una in hac præsenti vita vivere possitis, ut in futuro sæculo habeatis vitam æternam. Amen. Deinde
Minister aut Clerici, inter eundum ad Mensam Domini, hunc Psalmum
sequentem dicant aut cantent. |
Blessing |
||||
Psalmus cxxviii. BEATI
omnes, qui timent Dominum : qui ambulant in viis ejus. Sive
hunc Psalmum. |
Psalm 128 |
||||
Psalmus lxvii. DEUS
misereatur nostri, et benedicat nobis : illuminet vultum suum
super nos, et misereatur nostri. Finito Psalmo, viro et muliere ante Mensam Domini genuflexis, sacerdos, ad Mensam stans, et faciem suam ad eos vertens, dicat, |
Psalm 67 |
||||
|
|
Kyrie
eleison. |
|||
|
|||||
PATER
noster, qui es in cœlis, Sanctificetur nomen tuum. Adveniat
regnum tuum. Fiat voluntas tua, Sicut in cœlo, et in terra.
Panem nostrum quotidianum da nobis hodie. Et dimitte nobis debita
nostra, Sicut et nos dimittimus debitoribus nostris. Et ne nos
inducas in tentationem; Sed libera nos a malo. Amen. |
Lord's Prayer |
||||
Minister. DEUS Abraham, Deus Isaac, Deus Jacob, benedic famulos tuos, et semina semen vitæ æternæ in mentibus eorum; ut quicquid in verbo sancto tuo pro utilitate sua didicerint, hoc operando faciant. Respice eos, Domine, de cœlis benignus, et benedic eos. Et sicut misisti benedictionem tuam super Abraham et Saram, ad magnam eorum consolationem, ita digneris mittere benedictionem tuam super hos famulos tuos,ut ture voluntati inserviant, in tua securitate persistant, et in amore tuo usque ad vitæ finem permaneant; per Jesum Christum Dominum nostrum. Amen. Sequens Oratio omittatur, si mulier annosior fuerit quam ut liberos pariat. DOMINE misericors, Pater cœlestis, cujus benignitate genus humanum propagatur: Assiste, quæsumus, istis duobus benedictione tua, ut et in procreandis liberis fecundi sint, et ita in pia dilectione et charitate una perseverent, ut liberos in omni virtute Christiana educatos videant, ad laudem et honorem tuum; per Jesum Christum Dominum nostrum. Amen. DEUS, qui potestate virtutis tuæ de nihilo cuncta fecisti; quique, dispositis universitatis exordiis, de viro ad imaginem tuam facto fœminæ principium dedisti; in quibus conjungendis docuisti, nunquam liciturum esse disjungi eos, quos tu Matrimonio fecisti esse unum: Deus, qui tam excellenti mysterio Matrimonii statum consecrasti, ut spirituale Christi et Ecclesiæ conjugium significares in fœdere nuptiarum; Respice propitius super hos famulos tuos, ut et hic vir uxorem suam diligat, secundum verbum tuum, (sicut Ecclesiam sponsam suam dilexit Christus, qui pro ea semetipsum tradidit, nutriens et fovens eam sicut carnem suam;) et hæc mulier sit amans et amabilis, sit fidelis et obediens marito suo, et in omni concordin, sobrietate, et pace, imitatrix sanctarum permaneat matronarum. Benedic, Domine, et istum et istam, et da eis in cœlestis regni tui hæreditatem pervenire; per Jesum Christum Dominum nostrum. Amen. Deinde dicat Sacerdos, OMNIPOTENS
Deus, qui primos parentes nostros Adam et Evam in principio
creavit, et sanctificatos in matrimonio copulavit; Gratiæ
suæ divitias super vos effundat, vos sanctificet et
benedicat, ut ei corpore pariter et mente complacere, atque in
societate et amore sanctæ dilectionis usque ad finem vitæ
permanere valeatis. Amen. |
Prayers |
||||
Postea, Concio fiat de officiis viri et uxoris, Minister hæc sequentia perlegat. VOS
qui estis conjuges, aut qui sacrum Matrimonii statum assumere
decrevistis, audite quid Sacra Scriptura dicat de officiis et
virorum erga uxores, et uxorum erga viros. Convenit sponsum et sponsam ipso tempore Matrimonii, aut quam primum post Matrimonium celebratum fieri possit, Sacram Communionem percipere. |
Exhortation |
Return to the 1662 Book of Common Prayer in Latin
Web author: Charles Wohlers |